Zayn

Ty i twój chłopak Jason zdawaliście się być bardzo szczęśliwi. No właśnie - zdawaliście się. Jason był od ciebie starszy o rok, więc był klasę wyżej, a od tego roku chodził do nowej szkoły. Ta, jego nowa szkoła. Właśnie ona sprawiła, że tak bardzo się zmienił. Kiedyś był wrażliwy, czuły, romantyczny.. A teraz? Był zwykłym dupkiem, któremu w głowie były tylko imprezy. Ty jednak nie chciałaś w to uwierzyć i oszukiwałaś się, że nic się nie zmieniło, starałaś się jak mogłaś. Szkoda tylko, że bez wzajemności.

- To o której? - spytałaś się.

- O dwudziestej - odpowiedział przez telefon Jason pożerając chipsy - Tylko weź się jakoś ubierz. - warknął.

- No..okej. - powiedziałaś posmutniała.

- To nara. - rzucił rozłączając się nie czekając na twoją odpowiedź.

Powoli odsunęłaś telefon do ucha i wpatrywałaś się w ekran w osłupieniu. Po policzku spłynęła ci łza, ale szybko wytarłaś ją rękawem. Nie chciałaś, żeby twój najlepszy przyjaciel zobaczył, że miał rację. Zayn nigdy nie lubił Jasona.

- [T.I.]! Cześć! - zawołał chłopak i podbiegł do Ciebie.

- He..hej. - pociągnęłaś nosem i przytuliłaś go na przywitanie.

- Ej, co jest? - spytał Zayn, odsunął Cię delikatnie od siebie kładząc ci dłonie na ramionach i spojrzał ci ze zmartwieniem w oczy.

- Nic, to tylko katar. - powiedziałaś uśmiechając się, a przynajmniej próbując to zrobić.

- Ehh, mówiłem ci, jest coraz zimniej, masz się ciepło ubierać. - powiedział i przewrócił oczami uśmiechając się.

Objął cię ramieniem i ruszyliście w stronę twojego domu, jutro miał być test z chemii.

- To..idzie..

- NIE. Nie przepadam za tym gościem. - przerwał ci wiedząc, co chcesz powiedzieć.

- Ale, Zayn, proszę cię, przecież nie masz tam iść dla niego.. Zrób to dla mnie, błagam! - zatrzymałaś się na chwilę i popatrzyłaś na niego.

- Okej - westchnął spoglądając na ciebie - Ale robię to TYLKO dla ciebie. - powiedział i ruszyliście dalej. 

Uśmiechnęłaś się, kilka kamyków spadło ci z serca, przynajmniej Zayn tam będzie.

Zadzwoniłaś do drzwi Jasona. On jednak nie pofatygował się otworzyć SWOJEMU gościowi. Otworzył ci jego kolega.

- Cześć - uśmiechnął się - Właź!

- Hej, dzięki, że otworzyłeś mi drzwi. - powiedziałaś oschle, byłaś zła na swojego...mogłaś go tak jeszcze nazwać? "Chłopaka"? Hm.

Weszłaś do środka i ściągnęłaś kurtkę, po czym zaczęłaś poszukiwania Jasona. Najpierw udałaś się do kuchni, ale tam zastałaś tylko obściskującą się parę i jakiegoś kolegę Jasona, z nowej szkoły. Chyba się naćpał, bo rozmawiał z talerzem. Westchnęłaś i wyszłaś z kuchni. Gorzej się poczułaś więc postanowiłaś pójść do łazienki. Drzwi łazienki znajdowały się naprzeciwko drzwi wejściowych, zawsze zdawało ci się to bardzo dziwne, wychodzisz z toalety, podciągasz dopiero spodnie, a tam wchodzi jakiś gość do domu, bez sensu.

Zapukałaś, żeby sprawdzić, czy nikogo nie ma. W odpowiedzi drzwi otworzyły się z hukiem a z nich wyszedł Jason z jakąś wymalowaną blondynką. Już zdążył się nieźle nawalić.

- Pa, patrz - powiedział Jason do swojej towarzyszki, wskazywał na ciebie palcem - Z tą dziwką kiedyś chodziłem - po tej wypowiedzi rozległ się jego przerywany czkawką śmiech oraz zbyt głośny chichot blondynki. Ona chyba też piła, bo śmierdziała na kilometr. A może to kwestia jej perfum.

Nie zdążyłaś się jeszcze na dobre rozpłakać, gdy nagle ktoś dał Jasonowi z pięści w twarz. Jason upadł na ziemię, był za bardzo pijany, by mu oddać. 
A więc Zayn już przyszedł. 
Pobiegłaś z płaczem do sypialni. Zatrzasnęłaś za sobą drzwi i usiadłaś na łóżku zanosząc się płaczem. 
Po chwili do pokoju wszedł Zayn, co za niespodzianka. Usiadł tylko koło ciebie i, bez słowa, wpatrywał się w ciebie. Nie chciał się narzucać, więc cię nie przytulał. Chciał dać ci się wypłakać, więc się nie odzywał.

- Za, Zayn..

- [T.I.], wiem, że możesz być na mnie wściekła, ale zrozum, ten dupek cię nie kocha. I nie mówię ci tego, żeby było ci przykro. Mówię ci to, bo ko..nie chcę, żebyś cierpiała dłużej. Powinnaś być dla niego w każdym calu perfekcyjna, i dziwię się, że tak nie jest. Dla mnie jesteś. [T.I.], kocham cię, od zawsze.

Osłupiałaś. Automatycznie przestałaś płakać, teraz tylko z niedowierzaniem wpatrywałaś się w Zayna. Uśmiechnął się tylko i nieśmiale przymykając oczy, pocałował cię. Sposób w jaki to robił był taki...słodki. Robił to tak delikatnie, jakby się czegoś obawiał. Bardzo ci się to podobało. Nareszcie poczułaś ulgę, która była ci tak bardzo potrzebna już od dawna.

~*~

O jezu.

Miało to wyglądać zupełnie inaczej, ale pozmieniałam.

Boję się, że coś przekombinowałam xD :c

No, i tak w ogóle, to nie sądziłam, że wrócę na tego bloga, ale miałam ostatnio TAK zajebisty sen z Zaynem, że automatycznie dostałam "weny" :D

Sen wyglądał jednak zupełnie inaczej XDD

Dobra, to tyle, mam nadzieje, że coś z tych wypocin się nadaje do przeczytania. ;p

ELOSZKY